'' Poeta, którego twórczość zmieniła myślenie o poetyce w polskiej literaturze powojennej ''
Julian Przyboś - awangardowy poeta, eseista, tłumacz i nauczyciel. Urodził się 5 marca 1901 w Gwoźnicy Górnej, zmarł 6 października 1970 w Warszawie.
Jego pierwsze utwory wyrażają fascynację techniką, wysiłkiem twórczym, pracą dzięki której opanowuje się materię. Późniejsza poezja to nawiązanie do pejzażu, refleksji. Bohaterowie to rzemieślnicy, robotnicy, jak również własne przeżycia.
Dorobek literacki poety:
Śluby, Oburącz, Z ponad, W głąb lasu, Równanie serca, Póki my żyjemy, Miejsce na ziemi,
Rzut pionowy, Najmniej słów, Narzędzie ze światła, Próba całości, Na znak, Kwiat nieznany, Wschód słońca i inne
Ciekawostki o autorze :
- Przyboś był niskiego wzrostu, jego uczniowie na pierwszej lekcji zaśpiewali mu " oj maluśki, maluśki..''
- Niski wzrost nie przeszkadzał mu, by być surowym dla uczniów, którzy się go bali
- Potrafił przyjść do klasy, postawić krzesło na biurku i polecić uczniom, by napisali o tym wypracowanie
- Zakochał się w swojej uczennicy Marzenie Skotnicównej, która zginęła tragicznie w Tatrach
- I choć był związany z Cieszynem, nie lubił tego miasta, o czym często pisał
